Dagboek van een draagmoeder – Het traject (3)

Eefje is 35 jaar, vrouw van Danny, moeder van een zoon (8) en dochter (6) en draagmoeder voor Rick en Walther. Eefjes gezin is compleet, maar de wens om nog een keer zwanger te zijn en te bevallen is gebleven. Draagmoeder zijn leek haar een goed compromis, maar waar begin je? In haar dagboek neemt ze je mee op haar avontuur als draagmoeder. Ze deelt de leuke en minder leuke dingen in het traject. Lees hier deel 3 van Dagboek van een draagmoeder – Het traject.

Dagboek van een draagmoeder – Het traject

Wanneer je ervoor kiest om draagmoeder te zijn heb je de keuze om je eigen eicel te gebruiken (laagtechnologisch draagmoederschap). Het kindje is dan genetisch gezien ook van jou. Je kunt er ook voor kiezen om een eiceldonor te gebruiken (hoogtechnologisch draagmoederschap). Het kindje is dan genetisch niets van jou, maar van de eiceldonor. In sommige gevallen is dit de wensouders (wanneer een vrouw niet zelf een kindje kan dragen maar wel eicellen heeft). In het geval van een homostel moet er een eiceldonor gezocht worden.

Zoals ik al eerder heb geschreven gaan wij voor een hoogtechnologisch traject. Dit betekent dat er een eitje van een eiceldonor bevrucht wordt met het zaad van een van de mannen.  De embryo zal dan teruggeplaatst worden bij mij, zoals bij een IVF traject.

Makkelijk toch zal je denken. Nou niets is minder waar. Voordat er een terugplaatsing kan komen moeten de wensouders, de eiceldonor en ik een heel (prijzig) traject volgen.

Ze willen goed onderzoeken of er mogelijk “rode vlaggen” zijn

Eefje

Het kennismakingsgesprek bij NIJ Geertgen

Begin juli hebben de wensouders een eerste kennismakingsgesprek gehad bij de kliniek NIJ Geertgen. Dit is een vruchtbaarheidskliniek die ook trajecten faciliteert voor hoogtechnologisch draagmoederschap. Voor homostellen is dit er nog niet zo lang. In dit kennismakingsgesprek hebben zij hun kinderwens uitgelegd en aangeven dat zij een eiceldonor en draagmoeder hebben. Zij hebben in overleg met de kliniek gekozen om eerst de onderzoeken met mij te doen en daarna de onderzoeken met de eiceldonor.

Ook ik krijg een kennismaking met de kliniek waarbij ze gelijk bloed prikken en mijn baarmoeder controleren middels een inwendige echo. Wanneer dit allemaal goed is volgt er een gesprek met de psycholoog. De psycholoog gaat in gesprek met de wensouders, met mij en mijn partner en met ons vieren gezamelijk. Ook moet ik naar het ziekenhuis in Maastricht waar ze een preconceptionele screening doen. Vanwege het verhoogde risico bij deze zwangerschap (mede door de eiceldonatie) willen ze goed onderzoeken of er mogelijk “rode vlaggen” zijn. De hele ochtend zal ik zoet zijn in het ziekenhuis.

Wanneer de uitslag hiervan goed is wordt er een multi disciplinair overleg gepland door de kliniek. De uitslagen worden dan besproken en de wensouders krijgen te horen of het traject voortgezet kan worden. Bij groen licht volgen er onderzoeken bij de eiceldonor. Deze zijn minder intensief, maar ook zij wordt onderzocht en krijgt een gesprek met de psycholoog. Als ook die onderzoeken en gesprekken goed zijn verlopen kunnen we beginnen met het echte werk. Zoals je leest hebben we nog een lange weg te gaan. Gelukkig hebben we elkaar.

Meer over Eefje, haar blogs en draagmoederschap

Artikel: Wendy Online – Rick en Walther begonnen een kledinglijn om hun kinderwens te realiseren.

Heb je een vraag voor Eefje? Stel deze dan onder de betreffende blog of mail naar info@pinkparents.nl t.a.v. ‘Dagboek van een Draagmoeder’. Eefje geeft graag antwoord op je vraag of zal deze meenemen in één van haar volgende blogs.
Op de hoogte blijven van Eefjes verhaal? Meld je aan voor de nieuwsbrief onderaan de pagina.