Hoe wij van de speen af kwamen
Hoera! Spenie is verdwenie!
Bij ons hangt vandaag de vlag uit. Nee, niet met een boekentas omdat er iemand geslaagd is, maar met een fopspeen! Gisteravond hebben wij namelijk definitief afscheid genomen van de speen. Ik deel graag met jullie hoe wij tot dit heugelijke moment gekomen zijn en vooral ook wat we beter hadden kunnen doen 😉
Om te beginnen…
Een speen bij refluxklachten
Tip 1: Gebruik de speen alleen om het verwerken van de voeding te ondersteunen.
Onze Evy is geboren op Paarse vrijdag de 13e. Dat maakt voor het verhaal verder niet uit maar het klinkt zo leuk. Dit kleine mensje kwam via een keizersnede ter wereld in een gezin met twee moeders zonder mama-ervaring.
Evy was vanaf het begin geen ster in drinken. Na veel ellende met tepelhoedjes, kolven, bijvoeding en bloedende tepels besloten we over te gaan naar volledige flesvoeding. Na de voeding hielden we Evy nog een tijdje rechtop vast, zodat de melk kon zakken. Ze had een beetje last van reflux en het zuigen op een speentje (daar is hij!) hielp om de voeding beter te verwerken.
De speen zorgde er ook voor dat Evy al snel de hele nacht door sliep. En dan hebben we het niet over het overslaan van de nachtvoeding. Nee, we hebben het over dóórslapen van 19:00 uur tot 8:00 uur de vólgende ochtend! Niets meer aan doen en wat een topuitvinding die speen, dachten we…
Het voordeel van een speenkoord
Tip 2: Koop direct een speenkoord en bespaar jezelf ontelbaar veel zoektochten.
Op dit moment ontstond echter ook de bijnaam ‘Spenie Verdwenie’, want dat ding waren we dus continu kwijt! Toen Evy nog in de wieg sliep en zelf nog niet om rolde, was het allemaal nog te doen. Maar op het moment dat ze naar een groter bedje ging met spijlen en zelf meer ging bewegen, hadden we regelmatig speurtochten naar Spenie Verdwenie. Midden in de nacht zochten we onder lakentjes, onder het bed, in die enorme bos krullen van haar of zelfs in haar slaapzak. Overdag lag hij nog boven als we beneden waren of andersom. Als we op pad waren viel hij op de grond of ploegden we de gehele luiertas door.
Vier spenen hier en daar in huis, voorkwam regelmatig misgrijpen. En van tante Ryanne kregen we een briljante uitvinding, waar we tot dan toe nog nooit van gehoord hadden: een speenkoord! Je klikt met het speenkoordje het speentje aan de kleding van je kleine. Misschien wisten jullie dat al lang al, maar voor ons was het een uitkomst overdag en onderweg! Dat scheelt al meer dan de helft 😉 ’s Nachts is het beter om het speenkoord niet te gebruiken, dus dat losten we op met het strategisch plaatsen van enkele knuffels zodat de speen niet uit bed kon vallen.
We kwamen er vervolgens achter dat die briljante uitvinding, het speenkoord, dus ook een soort mode item voor je baby is. Er zijn heel veel leuke verschillende variaties, maar wij misten ook bij dit product, de regenboog variant. In onze webshop zijn daarom Pink Parents speenkoorden terug te vinden in alle kleuren van de regenboog!
-
Speenkoord groen€9.95
-
Speenkoord licht grijs€9.95
-
Speenkoord opbergzakje regenboog€3.95
Wanneer stop je met de speen?
Tip 3: Als je wél met de speen bent gestart, begin dan zo snel mogelijk met afbouwen 😉
Als we het over mochten doen waren we veel eerder begonnen met het afbouwen van de speen. Rond de tijd dat Evy één jaar was leerden we haar dat haar speentje alleen was om te slapen. Na het slapen mocht ze zelf een plekje kiezen om de speen neer te leggen. Boven op de commode of in haar bedje, zodat ze hem weer kon pakken bij het volgende slaapje. De eerste keren ging dat gepaard met tranen, maar zodra de speen uit beeld was ging alle aandacht al snel weer naar de volgende activiteit.
Cold turkey stoppen met de speen
Tip 4: Laat je niet leiden door het advies van anderen en volg je eigen gevoel
Op een dag waren Evy en haar neefje, die vier maanden ouder is, aan het logeren bij oma. Evy’s neefje had net een klein zusje gekregen en wist Evy te vertellen dat spenen voor baby’s zijn. Daar was Evy het niet mee eens en ze liet haar speentje dan ook niet uit haar mond trekken. Dit zette de mama’s wel aan het denken. Het werd tijd om Spenie weg te doen.
Er werd gegoogled en advies ingewonnen bij andere ouders. Online vind je veel advies over het afbouwen van een speen. Een veel voorkomende tip is om de speen aan Sinterklaas, de Kerstman of een ander figuur mee te geven. Of om hem samen naar de brievenbus te brengen en op de post te doen, zodat een andere baby hem kan gebruiken. Alleen al het voorstellen van één van deze opties, maakte Evy ontroostbaar. En onze weke moederhartjes bezweken daarvoor, dus deze opties werden het niet… Net als gewoon even door de zure appel heen bijten en accepteren dat je meerdere slapeloze nachten hebt door een huilende baby die haar speen mist.
Mama Sylvia probeerde het door met Evy het gesprek aan te gaan:
Mama: Lieve Evy, spenen zijn eigenlijk voor baby’s he?
Evy: Ja (knikt)
Mama: En jij bent toch geen baby meer?
Evy: Nee.
Mama: Dus zullen we dan proberen te slapen zonder Spenie?
Evy: Ja
Dat klinkt als een goed gesprek dus mama legt Evy in bed zonder speen.
Evy: Speen?
Mama: Je ging toch slapen zonder speen?
Evy: Ja (knikt)
Mama loopt de trap af
Evy: Speen?
Mama: Je ging toch slapen zonder speen?
Evy begint heel hard te huilen.
Mama loopt naar boven
Mama: Je ging toch slapen zonder speen?
Evy: Ja, niet zebra-speen (speen met een zebraplaatje). Dinospeen! (speen met dino-plaatje).
Wáárom moesten we ook al weer zo nodig meerdere spenen in huis hebben?
Op welke leeftijd stop je met de fopspeen?
Tip 5: Wacht tot je kind er klaar voor is
Jullie zijn inmiddels vast razend nieuwsgierig hoe we dan toch zo ver zijn gekomen dat Evy niet meer om haar speen vraagt. Grappig genoeg is dat dus een soort van toevallig ontstaan. Wij geloven dat er geen specifieke leeftijd is om te stoppen met de speen. Evy heeft eigenlijk gewoon zelf haar moment gekozen:
Mama bracht Evy naar boven en bedacht zich halverwege de trap dat er bij Evy’s bed geen speen ligt. “Dan straks maar even naar beneden lopen” dacht mama. Evy kreeg een schone luier en werd lekker in bed ingestopt. Een verhaaltje werd voorgelezen en tot mama’s grote verbazing werd er niet gevraagd om de speen. “Mijn naam is haas”, dacht mama en ze liep naar beneden. De verwachting was dat Evy ’s nachts of ’s morgensvroeg wakker zou worden en alsnog om de speen zou vragen, maar de vraag bleef uit. Victorie!