Hoe wordt ze zwanger?

Ik ben Maaike en ik ben getrouwd met Sanneke. We hebben twee zoons. Daan (9) en Joep (3). Voor Daan hebben we een co-ouderschap met mijn ex. Tijdens beide zwangerschappen was ik de ‘mee-moeder’ (al vind ik ‘hart-moeder’ beter passen want ik ben net zo veel moeder). Lees hier deel 2 van ‘De zwangerschap voor de mee-moeder’: Hoe wordt ze zwanger?

Hoe wordt ze zwanger?

• ZI? IUI-D? IVF? ICSI? Interrelationele eiceldonatie?
• Een bekende donor? Waar en hoe vind je die? 
• Een onbekende? Via de spermabank van het ziekenhuis? Via de Cryos? De Deense spermabank? Wat zoeken we in een donor? Moet hij op de mee-moeder lijken? 

Gelukkig zijn er veel mogelijkheden. Maar dat kan ook maken dat je door de bomen het bos even niet meer ziet. 

Toch kun je het bijna niet fout doen. Als je een manier kiest, waar jij je fijn bij voelt, waar je vertrouwen in hebt, dan is het goed. Als jíj maar een manier kiest die bij jullie past. 

Waar vind je een bekende donor?

Met Gaby was ik er vrij snel over uit, dat we een bekende donor wilden. Iemand die op de achtergrond aanwezig bleef in het leven van ons kind. Zo kon hij altijd vragen, zien en ervaren waar hij vandaan kwam. Alles wat hij bij ons niet zou herkennen, kon hij dan hopelijk bij zijn donor herkennen. 

Google werd onze vriend en via stichting Meer Dan Gewenst, vonden we veel informatie en uiteindelijk onze donor. 

Wensen en verwachtingen matchen

De eerste man waar we mee spraken, bleek zelf ook nog zoekende te zijn naar wat hij van het donorschap verwachtte en wilde. We merkten na een aantal gesprekken, dat zowel wij als hij, aan het schikken waren. We waren onze wensen aan het aanpassen zodat het zou passen bij elkaar. Daarnaast vonden we hem toch wel een beetje een vreemde man. We vroegen ons af, of we de rest van ons leven deze man (op de achtergrond) in ons leven wilden, en misschien nog wel belangrijker, in het leven van ons kind. Wij voelden ons toch wel wat ongemakkelijk bij hem. Hoe zou het kind zich dan voelen? 

“Exit Vreemde Man.”

Maaike

Donorcontract opstellen

Daarna kwamen we in contact met Alex. Een vriendelijke, lieve jonge vent, die gewoon graag wilde helpen om iemands kinderwens in vervulling te laten gaan. 

Hij wilde hélpen, welke rol hij zou hebben als het kind er eenmaal was, was volledig aan ons. Uiteraard was hij donor, dus een rol in de opvoeding/ zorg wilde hij niet. Maar of wij na de inseminatie geen contact meer wilden, alleen contact wilden via de mail, of dat hij het kind 4 keer per jaar zou zien, dat maakte hem niet uit. 

We hebben de tijd genomen om een vriendschapsband op te bouwen met Alex. Hij was makkelijk in de omgang, open en had zijn leven wel voor elkaar. Leuk huis, goede baan, vrienden. Kwam uit een fijn nest en was lief. 

We hebben een donorcontract opgesteld, waarin we overeen zijn gekomen dat we Alex via whatsapp op de hoogte zouden houden van de zwangerschap, bevalling en het leven van ons kind. Rond de verjaardag van het kind, zou hij op visite komen en een half jaar daarna. Dat was het minimum. Wilden wij dat hij vaker contact zou hebben met het kind, dan kon dat. Wilde het kind als hij ouder was, meer contact, dan zou ook dat in goed overleg kunnen. 

Erkennen of adopteren

Het erkennen van het kind door de ‘duo-moeder’ binnen een huwelijk, kon toen nog net niet. 

Het zou met terugwerkende kracht nog gekund hebben. Toch hebben we ervoor gekozen, dat ik het kindje zou adopteren. Dit zou juridisch een voordeel hebben. Iets met erfrechten, aan mijn kant van de familie? 

De aangifte van Daan verliep hierdoor bijzonder. Maar daar kom ik nog op. 

“Wij zijn niet zo leuk onder de invloed van hormonen.
En dan tegelijkertijd!”

Maaike

Interrelationele eiceldonatie

Toen ik Sanneke leerde kennen, en het zo serieus werd, dat we het over kinderen hadden, heb ik het proces opnieuw doorlopen. 

Wilde ik, samen met Sanneke, op dezelfde manier kinderen krijgen? Was interrelationele eiceldonatie iets voor ons? Als ik niet zwanger zou worden, maar wel graag iets van mezelf wilde herkennen in mijn kind, leek dit de perfecte oplossing. Na een voorlichtingsavond bij een kliniek (Nij Geertgen.) wisten we genoeg. Dat paste ons niet. De hormoon therapie die we allebei zouden moeten ondergaan, stond ons enorm tegen. Wij zijn niet zo leuk onder de invloed van hormonen. En dan tegelijkertijd! 

De zwangerschap had wat meer risico’s, en dan was er nog het financiële stuk. Deze behandeling is niet medisch (noodzakelijk) en wordt dan ook niet vergoed door je zorgverzekering. We hadden het niet kunnen betalen. 

Ook voelde het voor ons niet goed, dat we zo’n medisch circus moesten doorlopen, terwijl het ook gewoon DIY kon. In ons eigen bed. 

Tweede kindje van dezelfde donor

We besloten Alex te vragen of hij ons wilde helpen. Zo zou Daan een half broertje of zusje krijgen. Dat vonden we ook fijn voor Daan. 

Ook zou dit kindje op deze manier altijd kunnen weten, zien en ervaren waar hij vandaan komt. Daar had ik bij Daan heel bewust voor gekozen. Ik stond nog steeds achter die keuze. 

Toen Joep eenmaal was geboren, gaf Alex aan ons niet nog een keer te kunnen helpen. Zijn grote hart had gemaakt dat hij uiteindelijk veel meer ouders had geholpen, dan ooit de bedoeling was geweest. Er zouden te veel kinderen van hem komen. Een heel weloverwogen en begrijpelijk besluit. Maar voor ons heel jammer, want wij wisten al snel; Ons gezin is nog niet compleet! 

“Je grote broers weten het en kunnen altijd contact hebben met hun donor. Maar jij, jij moet even wachten tot je 16 bent.”

Maaike

Tweede kindje van een andere donor

Opnieuw kwam bij ons de overweging; spermabank of nieuwe ‘bekende’ donor zoeken. We kozen voor het laatste. We wilden ook een volgend kindje de mogelijkheid geven, altijd te weten en te ervaren waar het vandaan komt. Het voelde ook wat oneerlijk, tegenover dat kind. ‘Je grote broers weten het en kunnen altijd contact hebben met hun donor. Maar jij, jij moet even wachten tot je 16 bent.’ 

Voor ons gevoel klopte dat niet. 

Dat dit kindje dan een andere donor zou hebben, dan de andere twee, bleef toch vreemd voelen. Uiteindelijk zei Alex (nota bene!): ‘Maar Joep en dat kindje hebben wel dezelfde moeder. Joep verbindt iedereen.’ 

“Van iemand onvoorwaardelijk helpen is nog nooit iemand slechter geworden. Als een man blij wordt van iemand helpen, dan is dát wat hij er aan heeft.”

Maaike

Intentie van spermadonatie

Ik heb altijd een heel diep gevoel van dankbaarheid gevoeld richting de donor. Dankbaar dat hij dit voor een ander wil doen. Een ander, die hij eerst helemaal niet kent, helpen om haar grootste wens in vervulling te laten gaan; moeder worden. 

Zonder er iets voor terug te willen, zonder borstklopperij. Ik vind dat iets bijzonders. 

Ik heb mensen gesproken die de intenties van een donor (onze donor) in twijfel trekken. 

Waarom doet een man zoiets? Wat heeft hij er zelf aan? Heeft hij niet stiekem een wens om te vaderen? Wil hij zijn mannelijkheid en vruchtbaarheid bewijzen? Is hij zo zelf ingenomen, dat hij zijn zaad wijd wil verspreiden? Wat steekt hier achter? 

Nou ja, niks. Niks anders dan de wens om iemand te helpen. 

Van iemand onvoorwaardelijk helpen, is nog nooit iemand slechter geworden. En als een man blij wordt van iemand helpen, dan is dát wat hij er aan heeft. 

En als wij ervoor kiezen om met deze man deze relatie aan te gaan, om te vertrouwen op zijn intenties en zijn ‘goedheid’, wie ben jij dan om dat in twijfel te trekken??! 

(En natuurlijk zijn er de donoren met andere bedoelingen, die te vaak, te ver, teveel doneren. Vanuit eerzucht. Waar het een streling voor hun ego is, als ze veel nakomelingen hebben. En hoe naar dat ook is voor de moeders die hij voorgelogen heeft, het maakt de dankbaarheid die ík voel, richting de door mij gekozen donor, niet minder. Alleen maar meer. Want de intenties van ‘mijn’ donormannen zijn puur en goed! En ik ben ze er dankbaar voor.)  

Meer over Maaike en haar blogs

Heb je een vraag voor Maaike? Stel deze dan onder de betreffende blog of mail naar info@pinkparents.nl t.a.v. ‘Mee-moeder’. Maaike geeft graag antwoord op je vraag of zal deze meenemen in één van haar volgende blogs.
Op de hoogte blijven van Maaikes verhaal? Meld je aan voor de nieuwsbrief onderaan de pagina.