het platform voor roze ouders
Helaas waren terugplaatsing1 en 2 geen succes. En dan? Hoe blijf je gemotiveerd na 2 negatieve terugplaatsingen?
Ergens achterin de kast in de badkamer vonden we nog een zwangerschapstest. Meestal werd Sanneke de dag na een test ongesteld. Om het er extra goed in te wrijven. Dus -zo beredeneerden wij- effe een testje doen, dan wordt ze ongesteld, dan kunnen we weer door.
Na 11 lange dagen wachten konden we eindelijk een zwangerschapstest doen. De signalen waren heel goed, maar het blijft toch een spannend moment.
De wachtweken zijn voorbij, er mag getest worden. Ik voelde me al dagen niet helemaal oke, zou dit een goed voorteken zijn? Alle symptomen van een zwangerschap waren aanwezig en ik voelde me beginnend zwanger. Zou ik dan toch echt zwanger zijn?
Eind maart was het zover, de eerste terugplaatsing. Helaas kon mijn man niet met me mee, maar de wensouders hadden vrij genomen om erbij te kunnen zijn. Uiteraard waren we allemaal gespannen, maar we hebben lang naar dit moment uitgekeken dus we waren ook blij dat het eindelijk zo ver was.
We hadden een afspraak was samen met de eiceldonor, de wensouders en de arts van de kliniek om te bespreken hoe het traject verder zal verlopen. Om de cyclus van mij en de eiceldonor gelijk te laten lopen mag ik gelijk gaan starten met de anticonceptiepil.
Hoe wordt ze zwanger? Gelukkig zijn er veel mogelijkheden. Maar dat kan ook maken dat je door de bomen het bos even niet meer ziet.
Toch kun je het bijna niet fout doen. Als je een manier kiest, waar jij je fijn bij voelt, waar je vertrouwen in hebt, dan is het goed. Als jíj maar een manier kiest die bij jullie past.
Nu de terugplaatsing steeds dichterbij komt is het tijd om na te denken hoe we de zwangerschap en bevalling vorm gaan geven. Waar ga ik bevallen, wie zijn daarbij, welke verloskundige willen we, gaan wensouders mee naar elke afspraak bij de verloskundige, gaan we een zwangerschapscursus doen met elkaar? Zomaar een aantal vragen die je bespreekt in deze fase.
Toen ik jong was, was ik ervan overtuigd dat ik zelf kinderen zou baren. Ik was de beste poppenmoeder die er bestond en met een kussen onder mijn shirt was ik ook overtuigend zwanger. Ook mijn Barbie had een hele rits aan kinderen (en paarden) en was altijd zwanger. Mijn kinderwens was wel duidelijk.
Op 5 december stond de de eerste afspraak met onze advocaat op de planning. Geen idee wat we hiervan konden verwachten. De advocaat vertelde dat dit gesprek voornamelijk een kennismaking was en een uitleg van de juridische procedure. Pas als de wensouders het contract hadden opgesteld met hun advocaat konden we echt inhoudelijk het contract bespreken.
