Maak je kind zindelijk in 7 (uh.. 51) stappen.

Ik ben Maaike en ik ben getrouwd met Sanneke. We hebben twee zoons. Daan (9) en Joep (3). Voor Daan hebben we een co-ouderschap met mijn ex. Ons gezin is nog niet compleet. Helaas lukt het zwanger worden niet zo.
Na jaren in het onderwijs gewerkt te hebben, zit ik nu thuis en doe ik net alsof ik het huishouden onder controle heb. Ik haal en breng Daan overal naartoe, bouw treinbanen, en probeer tussendoor mijn hobby’s uit te voeren. Naaien, haken en schrijven. Met mijn blogs probeer ik je mee te nemen in de alledaagse chaos, uitdagingen, plezier en liefde van ons gezin.
Lees hier deel 6: Maaikes regenbooggezin – Maak je kind zindelijk in 7 (uh.. 51) stappen.

Maak je kind zindelijk

1. Gebruik wasbare luiers. Goed voor je portemonnee, het milieu en! dan zijn ze zo lekker snel zindelijk. 
2. Haal het potje van zolder zodra je kind 1 jaar is. 
3. Schaf een boekje aan over je kind heel jong, spelenderwijs zindelijk maken.
4. Je dreumes associeert het potje met gezellig samen spelen. Niet met plassen.
5. Het wordt koud. Als je je kind te lang op het potje laat spelen, wordt ie blauw. Van de kou. 
6. Probeer een beloningssysteem. 
7. Kom tot de conclusie dat je kind daar nog net wat te jong voor is. 
8. Het wordt voorjaar. Laat je kind lekker in zijn blote bibs rondlopen. 
9. Zet een emmer met dweil klaar. Je kind plast namelijk overal, behalve op het potje. 
10. Bel iedereen als hij per ongeluk toch een keer op het potje plast. Maak er een feest van. 
11. Kom tot de conclusie dat dat op de lange duur ook niet werkt. 
12. Je kind wordt ziek. (Misschien was het toch te koud nog voor blote billen?) Op het potje zetten lukt nu niet. 
13. Je laat het even voor wat het is. 
14. De tweede verjaardag nadert. Je had hem eigenlijk al zindelijk willen hebben. Erger je aan je lakse houding ten opzichte van het potjes gebruik. 
15. Stel een momenten vast waarop hij naar het potje moet.
16. Kom na 2 dagen tot de conclusie dat dat niet zo werkt voor jouw gezin. 
17. Kind is nu 2 en zegt op alles nee. Ook op het potje dus. 
18. Je wil er geen strijd van maken zodat het potje iets negatiefs wordt. Dus je laat het weer even voor wat het is. 
19. Zet je kind weer op het potje en laat hem een filmpje kijken. Dan blijft ie wel zitten! 
20. Ontdek dat hij na een uur zitten en kijken geen druppel geplast heeft. Om vervolgens naast het potje op de grond te plassen. 
21. Je kind is inmiddels uit de wasbare luiers gegroeid. En daar hij nog altijd niet zindelijk is, moet je toch echt over op wegwerpluiers. Jammer dit.
22. Je vraagt je opnieuw af wat je toch verkeerd doet, want bij de oudste ging het toch echt makkelijker.
23. Je realiseert je, dat Daan toen hij 3,5 was noodgedwongen 2 keer achtereen een week bij opa en oma is wezen logeren. Oma heeft hem toen gedrild. En je kreeg hem zindelijk (voor plassen) weer thuis.
24. Daan had veel baat bij een klokje. ‘Als het wekkertje gaat, ga je plassen.’ Die truc kan nog een keer werken. 
25. Bij Joep werkt dat niet.
26. In de zomer op de camping laat je hem zoveel mogelijk in een onderbroek lopen. Zonder luier. 
27. Met als resultaat; meer natte onderbroeken dan dat je bij je hebt.  
28. In de tent op het potje is reuze gezellig! 
29. De gezelligheid draagt niet bij aan het plassen op het potje.
30. Sanneke en ik voeren een discussie of het wel te trainen valt, of dat een kind er echt zelf aan toe moet zijn.
31. We komen er niet uit en laten het weer even voor wat het is. 
32. Bij iedere volle vuilniszak met luiers die ik weggooi, fluister ik tegen de lucht; sorry natuur… 
33. De badkamer wordt verbouwd. Overal is rommel, mannen in huis, alles is anders. Het potje verstoft in een hoekje van de kamer. 
34. Zijn derde verjaardag lonkt in de verte. 
35. De badkamer is klaar, het huis is afgestoft en wat vinden we daar? Het potje. 
36. Maar op die mooie nieuwe wc in de badkamer, wil Joep wel plassen. 
37. Het op de wc klimmen en er weer af, blijkt leuker dan het plassen zelf. 
38. Discussieer opnieuw over het trainen vs. er aan toe zijn. 

We zien dat hij zijn plas op kan houden. Dan kan hij het ook voelen als hij moet plassen. Toch blijkt het durven en kunnen plassen op een potje anders te zijn voor Joep. 

Daarnaast zit hij volop in de fase ‘ik kan sellef!’ Daar hoort ook bij, zelf beslissen wanneer en of er geplast wordt. 

39. Besluit hem helemaal niet meer op het potje te zetten en wacht tot na kerst. Dan is alle hectiek voorbij en zijn we allebei twee weken thuis. 
40. Bereid je kind bij iedere luierwisseling voor. ‘Straks, als de kerstboom weggaat, krijgt Joep geen luier meer aan. Dan moet hij op het potje plassen.’
41. Hang alvast een stickervel op de kastdeur. 

‘Kijk Joep. Straks heb je geen luier meer. Als je op het potje plast, krijg je een sticker.’

42. Koop een stapeltje onderbroeken en joggingbroeken. Zo kan hij wat ongelukjes hebben. 
43. En dan komt de dag. Doe je kind geen luier meer aan. Alleen in bed. En een joggingbroek. Die trek je zo lekker makkelijk omlaag. 
44. Geef je kind flinke bekers limonade. Dan drinkt hij lekker door. 
45. Met als resultaat; 6 x een natte broek. (En sokken, en de vloer waar hij op dat moment staat.) 
46. Hou vol! Trek hem geen luier aan! 
47. Geef hem de volgende dag weer limonade. Na 6 natte broeken van de dag ervoor, is hij het zelf blijkbaar ook zat en roept keurig op tijd: ik moet plassen! 

En daar is de eerste sticker! 

48. De rest van de dag gaat het goed! 
49. Vraag gewoon ieder kwartier; moet je al plassen? Op het potje plassen hoor! 
50. Het lukt! Hij plast de hele dag keurig op het potje. 
51. Als we een paar dagen later naar de dierentuin gaan, krijgt Joep voor de zekerheid een luier om. We bezoeken ieder toilet en slepen zelfs het potje mee, maar hij weigert op de wc te plassen of op het potje naast de wc.  Thuis is zijn luier bijna helemaal droog en doet hij een waterval plas op het potje! Knap kind! 

Ik voelde me enigszins euforisch. Sanneke heeft namelijk altijd gelijk. (Vindt ze.) Maar in dit geval -denk ik- dat ik toch wel een beetje meer gelijk had. Joep was er eerder niet aan toe. En misschien hoop ik dat meer, omdat het mijn iet wat lakse houding kan verklaren. 

Ik was minder trouw in het regelmatig op het potje zetten. (De fase rond stap 15.) 

Daar ik altijd thuis was en dus ook -in theorie- alle kans had het kind op het potje te zetten, zit er een kern van waarheid in. Ik was er minder consequent en volhardend in. Maar voor mij speelde mee, dat ik vond dat hij er zelf aan toe moest zijn. Tot op zekere hoogte, uiteraard. 

En blijkbaar is dat wat bij Joep werkte. Wat hij nodig had. En het heeft heel wat wegwerpluiers gekost, maar nu hebben we gewoon een zindelijk kind. Vóór zijn 3e verjaardag. Op de valreep. 

Op de opvang gaat het nog wel eens mis. En thuis is hij soms net te laat en is zijn broek wat nat. Maar ik ben tevreden. Weer iets om af te vinken.

Nu nog de overstap naar de wc… 

Ik hoop dat dat wat minder stappen zijn. 

Meer over Maaike en haar blogs

Heb je een vraag voor Maaike? Stel deze dan onder de betreffende blog of mail naar info@pinkparents.nl t.a.v. ‘Maaikes regenbooggezin’. Maaike geeft graag antwoord op je vraag of zal deze meenemen in één van haar volgende blogs.
Op de hoogte blijven van Maaikes verhaal? Meld je aan voor de nieuwsbrief onderaan de pagina.