het platform voor roze (wens)ouders
Eefje is 35 jaar, vrouw van Danny, moeder van een zoon (8) en dochter (6) en draagmoeder voor Rick en Walther. Eefjes gezin is compleet, maar de wens om nog een keer zwanger te zijn en te bevallen is gebleven. Draagmoeder zijn leek haar een goed compromis, maar waar begin je? In haar dagboek neemt ze je mee op haar avontuur als draagmoeder. Ze deelt de leuke en minder leuke dingen in het traject.
Heb je een vraag voor Eefje? Stel deze dan onder de betreffende blog of mail naar info@pinkparents.nl t.a.v. ‘Dagboek van een Draagmoeder’. Ze geeft graag antwoord op je vraag of zal deze meenemen in één van haar volgende blogs.
De wachtweken zijn voorbij, er mag getest worden. Ik voelde me al dagen niet helemaal oke, zou dit een goed voorteken zijn? Alle symptomen van een zwangerschap waren aanwezig en ik voelde me beginnend zwanger. Zou ik dan toch echt zwanger zijn?
Eind maart was het zover, de eerste terugplaatsing. Helaas kon mijn man niet met me mee, maar de wensouders hadden vrij genomen om erbij te kunnen zijn. Uiteraard waren we allemaal gespannen, maar we hebben lang naar dit moment uitgekeken dus we waren ook blij dat het eindelijk zo ver was.
We hadden een afspraak was samen met de eiceldonor, de wensouders en de arts van de kliniek om te bespreken hoe het traject verder zal verlopen. Om de cyclus van mij en de eiceldonor gelijk te laten lopen mag ik gelijk gaan starten met de anticonceptiepil.
Nu de terugplaatsing steeds dichterbij komt is het tijd om na te denken hoe we de zwangerschap en bevalling vorm gaan geven. Waar ga ik bevallen, wie zijn daarbij, welke verloskundige willen we, gaan wensouders mee naar elke afspraak bij de verloskundige, gaan we een zwangerschapscursus doen met elkaar? Zomaar een aantal vragen die je bespreekt in deze fase.
Op 5 december stond de de eerste afspraak met onze advocaat op de planning. Geen idee wat we hiervan konden verwachten. De advocaat vertelde dat dit gesprek voornamelijk een kennismaking was en een uitleg van de juridische procedure. Pas als de wensouders het contract hadden opgesteld met hun advocaat konden we echt inhoudelijk het contract bespreken.
Vrijdag 28 oktober, de afspraak met de arts om de uitslag van het onderzoek te bespreken. Ik had gevraagd of de dokter mij kon bellen, dit scheelde weer een ritje van 4 uur. Dit was geen probleem, maar de verpleegkundige gaf aan dat de dokter niet precies weet hoe laat hij dan belt.
Hoe verder we in het traject komen hoe bewuster ik mij wordt van de kwetsbaarheid van het hele traject. Er zijn zoveel factoren waardoor het “fout” kan gaan. De wensouders, maar ook ik, zijn van zoveel factoren afhankelijk. De kwetsbaarheid begint al bij de ontmoeting. Vinden we elkaar wel aardig, wat nou als het niet klikt durven we dit dan wel te zeggen, wat nou als onze wensen niet overeen komen.
Zoals in elke relatie zijn er ook bij ons lastige gesprekken te voeren. Gelukkig heb ik lieve wensouders die ervoor zorgen dat een lastig gesprek niet lastig hoeft te zijn. Wij kunnen over heel veel dingen praten en over heel veel dingen zijn we het gelukkig eens. Toch is er één ding wat ik persoonlijk erg moeilijk vind om te bespreken, namelijk het financiële stuk. Ik voel me al snel bezwaard om iets te vragen omdat ik weet dat dit traject al erg veel kosten met zich mee brengt.
Op 19 september 2022 stond mijn lichamelijk onderzoek in Maastricht op de planning. Deze onderzoeken zijn nodig om goed zicht te krijgen op de mogelijke risico’s tijdens een hoogtechnologische zwangerschap. De reden dat dit in Maastricht plaats moet vinden is omdat de kliniek daar een goede samenwerking mee heeft.
Op 18 augustus begon dan eindelijk mijn traject met een kennismaking bij de kliniek. Gespannen begon ik aan de reis van net geen uur, richting Elsendorp. Na een kwartiertje werd ik geroepen door de arts. Het eerste wat zij vroeg was of ik het spannend vond. Jazeker, maar ik kijk er ook naar uit antwoorde ik. Wat hebben we geluk met de arts die ons traject begeleid. Ze heeft echt de tijd genomen om te luisteren, maar ook advies en uitleg te geven.
