26 augustus 2022 Door Sylvia 0

Draagmoederschap buiten Nederland

Wensouders reizen soms naar het buitenland om een kind te krijgen via een daar wonende draagmoeder. Draagmoederschap is echter niet in ieder land toegestaan. Ook is dit niet altijd een goede optie voor de draagmoeder of het kind. Wat zegt de wet over draagmoederschap buiten Nederland?

Gebruik van anonieme donateurs

Commercieel draagmoederschap is toegestaan in India en bepaalde staten in de Verenigde Staten. Deze landen staan doorgaans ook anonieme donatie van sperma en eicellen toe. Daarom reizen sommige wensouders uit Nederland naar het buitenland om een draagmoeder te vinden bij wie ze een kind kunnen krijgen.

In Nederland zijn anonieme donoren niet toegestaan. Elk kind heeft het recht om te weten wie zijn biologische ouders zijn. Artikel 7 van het ‘Verdrag inzake de Rechten van het Kind’ zegt ook dat kinderen het recht hebben om hun ouders te kennen, voor zover mogelijk.

Mogelijke uitbuiting van draagmoeders

In de meeste gevallen valt draagmoederschap buiten Nederland niet onder mensenhandel. Maar draagmoeders in het buitenland worden soms uitgebuit (door hun echtgenoten of door tussenpersonen) en gedwongen tot draagmoederschap. Dit is een vorm van mensenhandel.

De Nationaal Rapporteur Mensenhandel en Seksueel Geweld tegen Kinderen heeft in het verleden aandacht besteed aan de situatie van draagmoeders in het buitenland en het risico op uitbuiting.

Het kind naar Nederland brengen kan moeilijk zijn

Wensouders die via een draagmoeder in het buitenland een kind krijgen, kunnen problemen krijgen als ze het kind naar Nederland willen halen.

Sommige landen erkennen de wensouders automatisch als wettige ouders van het kind. Maar de Nederlandse wet bepaalt dat de biologische moeder van een kind ook de juridische moeder is. Dus als de wensouders bij een Nederlandse ambassade een Nederlands paspoort voor het kind aanvragen, wordt de aanvraag afgewezen. Dit betekent dat het kind niet naar Nederland kan reizen. Daarom eist India nu een officiële verklaring van de regering van het land waarvan de wensouders de nationaliteit hebben. In de verklaring moet staan dat het kind de nationaliteit van dat land krijgt, of in ieder geval het land (in dit geval Nederland) mag binnenkomen. De Nederlandse autoriteiten geven echter geen dergelijke verklaringen af.

Bron: Rijksoverheid.nl