Hoofd vol dromen – IUI behandeling (2)

Iets meer dan 4 jaar geleden hebben Marie (25) en Enya (26) elkaar ontmoet via het internet. Een online date mét succes, want sinds die dag vormen ze een stel en jagen ze samen zowel hun gezamenlijke als hun eigen dromen na. Na een aantal jaar samenwonen, het adopteren van twee schatten van katten en het verbouwen van hun eerste woning, zijn ze intussen volop bezig met het volbrengen van hun volgende én grootste droom: mama worden. Enya deelt haar ervaringen tijdens het fertiliteitstraject. Lees hier deel 2 van Hoofd vol dromen – IUI behandeling.

IUI behandeling

In februari 2022 zijn we voor het eerst in ons leven blij dat mijn menstruatie doorkomt! Nu begint het ‘echte’ werk, want dit is de eerst cyclus die we gaan proberen om zwanger te worden. Omwille van mijn zeer onregelmatige menstruatiecyclus hebben we met de artsen afgesproken om één IUI-poging te proberen zonder medicatie, met uitzondering van een triggershot indien nodig.  

Een lucky shot

Wat vinden we het spannend, want plots komt het allemaal heel dichtbij! Indien alles goed gaat, zal de inseminatie een kleine twee weken later plaatsvinden en voeren we onze eerste zwangerschapstest binnen de maand uit. Wel krijgen we van onze artsen direct als kanttekening mee dat we deze cyclus geen verwachtingen moeten hebben. Door de onregelmatigheid hebben we namelijk geen idee hoe mijn cyclus zal verlopen. Daarnaast ben ik nog maar enkele dagen gestopt met het gebruik van de anticonceptiepil, die ik jaren geslikt heb. Hierdoor is er zelfs geen garantie dat we deze cyclus überhaupt kunnen benutten. Toch is er altijd stiekem een sprankeltje hoop dat het toch zou lukken! 

‘We zijn een team, we zijn beide wensmama’.

Enya

IUI tijdens COVID-19

Op de eerste dag van mijn menstruatie bellen we de fertiliteitskliniek. We krijgen verschillende data mee waarop we ons moeten melden in het ziekenhuis voor bloedafnames en echo’s waarmee ze de vooruitgang van mijn cyclus zullen volgen. Daarnaast krijgen we ook diverse protocollen mee die we dienen op te volgen, zoals o.a. het COVID-19 protocol. We krijgen te horen dat alle onderzoeken (bloed en echo’s) alsook de inseminatie zelf, zonder partners dienen te gebeuren. Toch een aspect wat we ieder op onze eigen manier als moeilijk ervaren. Voor mij vooral omdat ik alle onderzoeken en afspraken alleen dien te doen. Voor mijn vriendin omdat zij het gevoel heeft langs de zijlijn te staan bij zo een bijzondere stap in ons leven. Eén ding hebben we wel gemeen, we willen hier beide zo graag samen doorheen. We zijn immers een team, we zijn beide wensmama’s. We gaan samen voor dit kindje, maar deze eerste poging beleven we ieder op een andere manier. Omdat het niet anders kan. We hebben veel begrip voor de situatie, maar makkelijk, dat is het niet.  

‘Ik voel me ondertussen een speldenkussen’

Enya

Fertiliteitsonderzoeken

Met de nodige stress beginnen we eraan en ik besef dat ik de komende tijd heel wat ziekenhuis bezoekjes alleen zal hebben. Maar het hoort erbij en we weten waar we het voor doen. Op de afgesproken data ga ik dan ook naar het ziekenhuis. Hoe stressvol de eerste afspraak van deze cyclus ook is, hoe vlot het voor de zoveelste keer gaat. Uiteindelijk komt ook hier een routine in: aanmelden, wandelen naar de afdeling, wachten, bloedafname, wachten, afspraak. En opnieuw…  

Tijdens de afspraken krijg ik meermaals te horen dat alles er goed uitziet, maar dat het ‘nog iets te vroeg’ is. Wat volgt zijn enkele extra echo’s en extra bloedafnames. Hoewel het nog maar poging één van ons IUI-traject is, ik voel me nu ondertussen een speldenkussen. Mijn beide armen staan vol blauwe plekken van de vele bloedafnames en ik bedenk me steeds hoe dit moet voelen als je in een jarenlang traject terechtkomt. Hoe zwaar dit fysiek en mentaal moet zijn, maar ik probeer me voorlopig te focussen op deze poging en niet verder te denken. 

Zelf een triggershot zetten

Uiteindelijk krijg ik na de zoveelste echo en bloedafname te horen dat we de cyclus kunnen benutten, mits het gebruik van een triggershot (Pregnyl). Aan elke eierstok zal deze ronde een eicel meedoen. Poging één gaat dus door en er is dus zeker een kans dat we deze ronde zwanger kunnen worden. Wat een speciaal gevoel!

Op het afgesproken tijdstip moeten we zelf thuis de triggershot zetten. Hier komt wel de nodige stress bij kijken. Het zelf plaatsen van injecties is voor ons beiden nieuw. We bekijken daarom filmpjes en volgen nauwgezet de instructies. Op een woensdagavond om klokslag 22:00 uur plaatsen we de trigger en de daaropvolgende vrijdag is het inseminatietijd.  

Inseminatie via IUI

De dag van de inseminatie rijd ik alleen, zonder mijn vriendin, naar het ziekenhuis. Dat ik dit alleen moet doen voelt op zijn minst gezegd vreemd. Maar we gaan ervoor en voor ik het doorheb is het al achter de rug. Na de inseminatie vertel ik direct alles in geuren en kleuren aan mijn vriendin, zodat zij zich ook betrokken voelt in het traject. Ik vertel over alle aspecten, hoe de wachttijd voor de inseminatie me stress bezorgde, hoe de arts me het sperma toonde in het ‘rietje’, hoe de arts grapjes maakte om me gerust te stellen, de inseminatie zelf pijnloos was en hoe ik voor de zekerheid na de inseminatie toch enkele minuten ben blijven liggen.  

‘Ik neem voldoende rust en zorg voor warme voeten’

Enya

De beruchte ‘wachtweken’

Er wordt verteld dat we op dag 16 een bloedtest moeten laten afnemen en dat we voor die tijd thuis beter geen zwangerschapstest kunnen doen. De triggershot zou immers een vals positief resultaat kunnen geven. Ook zou te vroeg testen een vals negatief resultaat kunnen geven. Dit lijken ons beide zaken die niet zo gunstig zijn voor ons mentale welzijn. Voorlopig beslissen we daarom de officiële testdatum af te wachten. Maar stiekem bedenk ik me dat ik het niet zolang zal kunnen uithouden. 

Ook al is de kans op een geslaagde eerste poging klein, voorlopig kunnen we even niets meer doen dan duimen en hopen. Op voorhand had ik me ingelezen over welke elementen een zwangerschap zouden kunnen bevorderen. Ondanks dit voornamelijk bijgeloof is kies ik ervoor om bepaalde zaken toch toe te passen. Onder het motto ‘baat het niet dan schaadt het niet’ neem ik voldoende rust en zorg voor warme voeten. Nu staan we aan start van de beruchte wachtweken!

Meer over Enya en Marie, hun blogs en het KID-traject.

Heb je een vraag voor Enya en Marie? Stel deze dan onder de betreffende blog of mail naar info@pinkparents.nl t.a.v. ‘Hoofd vol dromen’. Enya en Marie geven graag antwoord op je vraag of zullen deze meenemen in hun volgende blog.
Op de hoogte blijven ? Meld je aan voor de nieuwsbrief onderaan de pagina.