het platform voor roze (wens)ouders
Wij hebben gemerkt dat we op internet best veel antwoorden konden vinden op veel van onze vragen omtrent onze kinderwens. Althans in theorie, want hoe dingen als …. dan praktisch gaan dat is een ander verhaal. En wat je daarbij allemaal voelt en ervaart helemaal!
Wij vonden het daarom ontzettend fijn om ervaringen, voorbeelden en praktische tips te horen van anderen die in dezelfde situatie zaten of hebben gezeten. En die verhalen waren een stuk lastiger te vinden!
Op deze pagina geven we alle ruimte aan ervaringsverhalen over (wens)ouderschap uit onze eigen queer community. We delen graag ervaringen van anderen met een kinderwenstraject en/of een unieke gezinsvorm. Je vindt blogreeksen van diverse bloggers en losse ervaringsverhalen over diverse onderwerpen.
We zijn al onze bloggers enorm dankbaar voor hun openheid en kwetsbaarheid. Wil jij ook jouw ervaringen delen en daarmee anderen op weg helpen? Mail ons info@pinkparentshop.nl jouw idee!
Ik heb jaren in het onderwijs gewerkt. En nu? Nu zit ik aan de andere kant van de tafel. Als moeder. Met zorgen, vragen, frustraties en gevoelens. Op zo’n klein kutstoeltje.
Op 5 december stond de de eerste afspraak met onze advocaat op de planning. Geen idee wat we hiervan konden verwachten. De advocaat vertelde dat dit gesprek voornamelijk een kennismaking was en een uitleg van de juridische procedure. Pas als de wensouders het contract hadden opgesteld met hun advocaat konden we echt inhoudelijk het contract bespreken.
Toen mijn ex-vrouw en ik ons eerste kindje verwachtten, ontdekte ik al snel hoe diep de heteronorm verankerd zit in de samenleving en met name de bureaucratie. Bij de verloskundige, de gynaecoloog, zwangerschapsdagboeken, kraamboeken, kraamzorg, gemeente (voor de aangifte), de zwangerschaps apps… Overal werd gesproken en geschreven over ‘de moeder’. En ‘de vader’. Een heel enkele keer werd er ‘partner’ gebruikt.
Vrijdag 28 oktober, de afspraak met de arts om de uitslag van het onderzoek te bespreken. Ik had gevraagd of de dokter mij kon bellen, dit scheelde weer een ritje van 4 uur. Dit was geen probleem, maar de verpleegkundige gaf aan dat de dokter niet precies weet hoe laat hij dan belt.
Hoe verder we in het traject komen hoe bewuster ik mij wordt van de kwetsbaarheid van het hele traject. Er zijn zoveel factoren waardoor het “fout” kan gaan. De wensouders, maar ook ik, zijn van zoveel factoren afhankelijk. De kwetsbaarheid begint al bij de ontmoeting. Vinden we elkaar wel aardig, wat nou als het niet klikt durven we dit dan wel te zeggen, wat nou als onze wensen niet overeen komen.
Je bent hetero of homo. Een jongen of een meisje. Je trouwt of leeft met 1 persoon. Of alleen. Hokjes geven overzicht. Dat geeft mensen rust en orde. Maar de mensen die in dat hokje geduwd zijn hebben een beroerd uitzicht! Daarnaast maakt dat gebrek aan uitzicht ook kortzichtig. Het wordt een wij tegen zij.
We zien dat hij zijn plas op kan houden. Dan kan hij het ook voelen als hij moet plassen. Toch blijkt het durven en kunnen plassen op een potje anders te zijn voor Joep.
Wanneer jij en je partner een kinderwens hebben, is het een optie om aan zelfinseminatie te doen. Als wensouder kan…
Nica is haar gezin gestart met haar, inmiddels ex, vrouw. Op dit moment is ze samen met een nieuwe vrouwelijke…
Zelfinseminatie klinkt voor veel mensen misschien als een vreemd fenomeen, maar voor mijn gezinssituatie was het een ideale was het…
