Dagboek van een draagmoeder: Test 2 (17)

Eefje is 35 jaar, vrouw van Danny, moeder van een zoon (8) en dochter (6) en draagmoeder voor Rick en Walther. Eefjes gezin is compleet, maar de wens om nog een keer zwanger te zijn en te bevallen is gebleven. Draagmoeder zijn leek haar een goed compromis, maar waar begin je? In haar dagboek neemt ze je mee op haar avontuur als draagmoeder. Ze deelt de leuke en minder leuke dingen in het traject. Lees hier deel 17 van Dagboek van een draagmoeder – Test 2.

Dagboek van een draagmoeder – Test 2

Na 11 lange dagen wachten konden we eindelijk een zwangerschapstest doen. De signalen waren heel goed, maar het blijft toch een spannend moment. De mannen waren rond 9 uur in de ochtend bij ons. Gelijk maar de test doen, dan zijn we daar vanaf. Toen het venster van de test roze kleurde had ik al mijn vermoedens. Toch heb ik de test netjes omgedraaid en meegenomen naar de mannen. Na 3 minuten draaiden we de test om, 1 streepje te zien. Hè, hoe kan dit? We waren zo positief. Zien we het dan echt goed of is er misschien een heel licht streepje te zien? Ik ging enorm twijfelen aan mezelf. Heb ik de test wel goed gedaan, had ik hem niet beter kunnen doen met de eerste ochtendurine? Toch morgen nog maar een keer testen want dit kan niet waar zijn toch?

Negatieve zwangerschapstest

De mannen waren, net als ik, erg emotioneel. Dit was namelijk de laatste embryo die we hadden, dus de laatste poging voorlopig. Als dit niet zou lukken betekent het dat we opnieuw een punctie moeten doen bij de eiceldonor en dat er minimaal 2 maanden geen terugplaatsing kan komen.

Het tweede streepje bleef echt weg, ook de volgende dag. En later die avond werd ik ongesteld. Niet zwanger, balen!

“Ik sta er nog steeds voor 100% achter, maar dit laatste stukje is wel slopend.”

Eefje

Emotionele klap

Bij mij komt de klap na een aantal dagen, het besef dat het weer niet gelukt is. De twijfel slaat toe, waarom lukt het nou niet? Ik sta er nog steeds voor 100% achter, maar dit laatste stukje is wel slopend. Naar de kliniek rijden voor de terugplaatsing, daarna de wachtdagen waarin je eigenlijk zo relaxt mogelijk wilt zijn maar waarin je elke dag op zoek gaat naar signalen dat het goed zit. Hou ik dit vol? Is dit nog te doen en staat mijn gezin er nog volledig achter.
Na een flinke huilbui kan ik er weer tegenaan. Nu even een korte pauze en dan gaan we er weer voor, samen!

Meer over Eefje, haar blogs en draagmoederschap

Heb je een vraag voor Eefje? Stel deze dan onder de betreffende blog of mail naar info@pinkparents.nl t.a.v. ‘Dagboek van een Draagmoeder’. Eefje geeft graag antwoord op je vraag of zal deze meenemen in één van haar volgende blogs.
Op de hoogte blijven van Eefjes verhaal? Meld je aan voor de nieuwsbrief onderaan de pagina.