Home » Kennisbank » Ervaringen » Mee-moeder
Door
Sylvia
Ik weet niet hoe het met jou gaat, als die 2 streepjes of dat plusje op de test verschijnen, maar mijn behoefte was; om met een brede grijns naar buiten te lopen, even diep adem te halen en vervolgens voor iedereen te reclameren: ‘Ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt!’
Tóch doe je dat niet.
Door
Sylvia
Achter iedere zwangere lesbische vrouw, staat een sterke, betrokken mee-moeder.’ Ik vind dat wij dat verdienen! Want lieve help, als dat hormoon er eenmaal is… Het betekent gelukkig wel, dat ze zwanger is! Gefeliciteerd!
Door
Sylvia
Al die onderzoeken, behandelingen en het hele traject, kan maken dat je je vrouw door een heel vervelende transformatie ziet gaan. En ik stond erbij en ik keek ernaar.
Door
Sylvia
De luteïniserende fase. Een spannende fase. Een waarin je je vooral aan het afvragen bent; zitten we goed? Is onze timing goed?
Door
Sylvia
Hoe wordt ze zwanger? Gelukkig zijn er veel mogelijkheden. Maar dat kan ook maken dat je door de bomen het bos even niet meer ziet.
Toch kun je het bijna niet fout doen. Als je een manier kiest, waar jij je fijn bij voelt, waar je vertrouwen in hebt, dan is het goed. Als jíj maar een manier kiest die bij jullie past.
Door
Sylvia
Toen ik jong was, was ik ervan overtuigd dat ik zelf kinderen zou baren. Ik was de beste poppenmoeder die er bestond en met een kussen onder mijn shirt was ik ook overtuigend zwanger. Ook mijn Barbie had een hele rits aan kinderen (en paarden) en was altijd zwanger. Mijn kinderwens was wel duidelijk.
Door
Sylvia
Toen mijn ex-vrouw en ik ons eerste kindje verwachtten, ontdekte ik al snel hoe diep de heteronorm verankerd zit in de samenleving en met name de bureaucratie. Bij de verloskundige, de gynaecoloog, zwangerschapsdagboeken, kraamboeken, kraamzorg, gemeente (voor de aangifte), de zwangerschaps apps… Overal werd gesproken en geschreven over ‘de moeder’. En ‘de vader’. Een heel enkele keer werd er ‘partner’ gebruikt.
Door
Sylvia
Die term kan gevoelig liggen. Meemoeder. Je bent toch gewoon moeder? In hart en nieren. De term meemoeder komt op mij altijd over alsof je er als een soort wormvormig aanhangsel ook maar een beetje leuk bij hangt, zonder dat je echt een functie hebt. Je bent geen barende moeder, dus gewoon alleen maar meemoeder? Je doet mee, maar dan voor spek-en-bonen? Dat dekt de lading toch helemaal niet!?
